یگانه دارایی آدمی زندگیست.. حتی کوتاهترین لحظه زندگی نیز از مرگ زورآورتر است.. برای من خواندن اینکه شنهای ساحل نرم است، کافی نیست، میخواهم که پاهای برهنه ام آن را حس کنند.. به چشم من هرشناختی که مبتنی براحساس نباشد بیهوده است.. زیباترین هیجانهای شاعرانه، هیجانهاییست که از درک هزارویک دلیل وجود خداوند به آدمی دست میدهد.. کی گفته ام که میخواهم همانند من باشی؟! تو را برای اینکه چون من نیستی دوست دارم.. درتو تنها چیزهایی را دوست دارم که با من همانندی ندارد.. زندگی میتواند زیباتراز آن چیزی باشد که مردمان بدان رضا میدهند.. خردمندی در عقل نیست، بلکه در عشق است.. تا کنون زیاده محتاطانه زیسته ام.. آنکه خوشبخت است و می اندیشد، به راستی نیرومند نام خواهد گرفت.. میدانم که هنوز و شاید تا ابد اژدهایانی هستند که باید برآنها پیروزشد.. اما در ترک شادی شکست هست ونوعی کناره جویی و بزدلی.. حسرت کارهای روزگار گذشته از پوچ ترین سرگرمیهای پیران است.. کوشش ذهن من، سرانجام، در سازمان دادن است و ساختن.. آدمی همیشه چنین که هست نبوده است، همیشه نیز چنین نخواهد ماند.. ای اندوه، تو بر من چیره نخواهی شد ! من در میان شکوه ها و زاریها نغمه ای دل انگیز میشنوم.. نغمه ای که شعرش را به دلخواه میسازم و هنگامی که احساس میکنم نزدیک است ازپا درآیم، ازآن استواری و دلداری میجویم.. ای پیشانیهای خم شده، راست شوید ! ای نگاههای روی کرده به سراشیب گور، برخیزید ! دلیری که نشاط نو یافته ای و آماده ترک سرزمینهایی هستی که از عفونت مردگان بویناک شده است، بگذار که امیدت تو را پیش راند.. مگذار که هیچ یک از عشق های گذشته از راه بازداردت.. به سوی آینده بشتاب.. از بردن شعر به عالم رویا دست بردار.. بکوش تا شعر را در واقعیت ببینی.. و اگر بازهم در واقعیت نیافتیش، تو آن را به جهان واقع ببر...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: